2025-07-26

Van analyse naar aandacht: twee totaal verschillende opleidingen

Als ingenieur volgde ik jaren geleden een technische studie, werktuigbouwkunde. De afgelopen weken zit ik opnieuw met mijn neus in de boeken — maar dit keer voor iets totaal anders: een coachopleiding. Wat me het meest verrast? Hoe diep het verschil tussen die twee werelden werkelijk gaat.

Van ‘hoe werkt het’ naar ‘wat leeft er?’
In de technische wereld draait het om systemen begrijpen, processen analyseren, fouten elimineren. Alles zou meetbaar, controleerbaar en logisch zijn. Mijn studie als ingenieur was helder gestructureerd: vakken als materiaalkunde, wiskunde, statistiek. Elk probleem had een oplossing via een vaste formule— je moest hem alleen toepassen.
In coaching draait het juist om het niet-weten. Je leert aanwezig te zijn bij het verhaal van een ander, zonder het te willen oplossen. Het gaat om luisteren, spiegelen, vertragen. Soms is er geen antwoord — en dat is oké. Dat alleen al is een enorme omschakeling.

“Waar ik vroeger op zoek ging naar de oorzaak van een storing, zoek ik nu naar de onderstroom van een gevoel.”

Ingenieursopleidingen zijn zeer theoretisch. Je leert, je past toe, je wordt getoetst. Er is een juiste uitkomst, en jij moet aantonen dat je die kent of kunt toepassen. De praktijk was er ook, door het maken van ontwerpen of projecten. Maar het was allemaal op papier.
In de coachopleiding is ook theorie, waar ik totaal geen moeite mee heb. Maar uiteindelijk draait alles om ervaring. Je oefent gesprekken, reflecteert op je eigen reacties, onderzoekt je overtuigingen. Soms zit ik in een oefening en denk ik: Wauw, dit is niet iets wat je even uit een boekje haalt. Het gaat over mezelf kennen. Dat is intens, maar ook heel menselijk.

De rol van mezelf in het leerproces, als ingenieur ben je een buitenstaander: je kijkt naar het systeem, het product, de fout. Ik ben de eeuwige waarnemer.
Als coach in opleiding bén ik echt onderdeel van het proces. Hoe ik luister, kijk, reageet — alles doet ertoe. Ik leer mezelf kennen als instrument. Soms heel confronterend. Soms helend. Altijd heel persoonlijk.

“Mijn technische studie leerde me hoe de wereld werkt. Deze opleiding leert me hoe ík werk.”

Technische studies leveren vakkennis, logica, oplossingsgericht denken. En een bepaalde status ook — want ingenieur zijn klinkt indrukwekkend.
Mijn coachopleiding levert me iets anders op: zelfinzicht, empathie, ruimte. Ik leer niet alleen hoe ik een ander begeleid, maar ook hoe ik bij mezelf blijf, ook als het spannend wordt.
Beide opleidingen hebben waarde. Maar ze spreken een totaal ander deel van mij aan.

Heb jij ooit iets geleerd dat je écht anders liet kijken — naar jezelf of naar anderen?
Ik hoor graag je verhaal.